poniedziałek, 10 grudnia 2018

Wymogi formalne związane ze złożeniem pracy dyplomowej

SYSTEM ANTYPLAGIATOWY 

1. Każda praca dyplomowa sprawdzana jest przez system antyplagiatowy.

2. Student przesyła pracę drogą elektroniczną (przy pomocy Extranetu) w formacie PDF na serwer uczelni do systemu antyplagiatowego oraz drukuje oświadczenie dla autora pracy i dla promotora oraz sygnaturą przesyłki na serwer uczelni.

3. Student wysyła pracę do systemu antyplagiatowego w takim terminie, aby nie przekroczyć terminu złożenia pracy w Dziekanacie. Termin złożenia pracy w Dziekanacie wyznaczony jest w Zarządzaniu Rektora w sprawie terminów obowiązujących w danym roku akademickim.

4. Praca sprawdzana jest przez system antyplagiatowy od 24 do 96 godzin, przy czym czas sprawdzenia pracy uzależniony jest od ilości wysyłanych prac w danym okresie.

5. Student ma obowiązek skontaktowania się z promotorem w celu omówienia wyników z systemu antyplagiatowego. Promotor po otrzymaniu prac i raportu oceny stopnia oryginalności z programu ,,Plagiat” decyduje o akceptacji lub nie stopnia oryginalności pracy.

Jeżeli praca uzyskała wynik pozytywny, student otrzymuje podpis od promotora pod oświadczeniem dla autora pracy. 

Jeżeli wynik pracy był negatywny, promotor wskazuje studentowi zakres pracy do poprawy i zgłasza w dziekanacie prośbę o ponowne umożliwienie przesłania przez studenta pracy do systemu antyplagiatowego. 

Jeżeli ponownie wysłana praca do systemu antyplagiatowego otrzyma wynik pozytywny oraz równocześnie nie został przekroczony termin zdania pracy do Dziekanatu, możliwa jest obrona studenta w terminie wyznaczonym w zarządzeniu Rektora.

poniedziałek, 12 listopada 2018

Załączniki pracy dyplomowej

Z1. Zagadnienie uzupełniające

Zalecane jest rozpoczęcie redagowania załączników od nowej strony. Redagowanie „Załącznika” odbywa się podobnie jak rozdziału referatu. Jednakże, w celu jednoznacznego opisu numerów rozdziałów, wzorów, rysunków i tablic w całej pracy, warto elementy zawarte w załączniku poprzedzać dużą literą Z, np. wzory (Z1), (Z2), …, Rys. Z1, Rys. Z2,…, Tablica Z1, Tablica Z2, …, itd.. 

Można się do tych elementów odwoływać w dowolnym miejscu pracy, np. (Z1), (Z2), …, rys. Z1 (ew. Rys. Z1), rys. Z2 (ew. Rys. Z2), …, tablica Z1 (ew. Tablica Z1), tablica Z2 (ew. Tablica Z2), …, konsekwentnie w kolejnych załącznikach.

Kiedy to uzasadnione należy odwoływać się do odpowiednich pozycji spisu literatury, podając właściwe liczby w nawiasach kwadratowych, np. [2], [5].

Z2. Schematy projektu urządzenia

Schematy o charakterze pomocniczym umieszcza się niekiedy w załączniku. Są one rysunkami, które opisuje się jak to opisano powyżej.

Również Tablice zamieszczone w załączniku wymagają jednoznacznego opisu.

Z3. Ewentualny następny załącznik

Liczba załączników nie powinna być zbyt duża. Załącznik może zawierać fragmenty programu komputerowego w postaci odpowiednio sformatowanego tekstu wyróżnionego odmienną czcionką.

Schemat algorytmu programu komputerowego jest umieszczany jako numerowany rysunkiem. Zawartość algorytmu (np. listing fragmentu programu w języku C++) może być wkomponowany w tekst opisujący cechy algorytmu.

wtorek, 16 października 2018

Wyjaśnienia dotyczące rysunków i tablic w pracy dyplomowej


Rysunek (może być to również schemat lub fotografia) lub tablicę umieszcza się po fragmencie tekstu, w którym występuje odwołanie się do danego rysunku lub tablicy. Odstępy między tekstem, a rysunkiem lub tablicą (wraz z opisem) wynoszą, co najmniej jedną wolną linię. Bezpośrednio pod rysunkiem umieszcza się centralnie jego opis stosując odstęp 6 pkt. Do rysunków odwołuje się w tekście również w formie skróconej podając ich odpowiednie numery, na przykład rys. 2 (ew. konsekwentnie w całej pracy z dużej litery, np. Rys.2).

Rys. 1. Podpis pod rysunkiem (czcionka 11 pkt.)

Tablicę opisuje się numerem i nazwą (nad górną krawędzią od lewej strony tablicy) stosując odstęp 6 pkt. od tablicy. Tekst zawarty w tablicy można pisać czcionką 11 pkt. Tytuły rysunków (wykresów, schematów) oraz tytuły tablic można również pisać czcionką nieco mniejszą, np. Times New Roman 11 pkt.

Tablica 1. Nazwa tablicy umieszczona nad tablicą (czcionka 11 pkt. lub 12 pkt.)
Nazwa kolumny
Nazwa kolumny
Nazwa kolumny
Nazwa kolumny

(czcionka 11 pkt.)















Należy przyjąć jednolitą numerację (kolejne liczby arabskie) osobno dla rysunków i tablic. Do tablic odwołuje się w tekście pracy podając jej numer, np. tablica 1 (ew. z dużej litery, np. Tablica 2), jednolicie w całej pracy.

3. Tytuł rozdziału następnego
3.1. Ewentualny podrozdział

Kolejne rozdziały i podrozdziały powinny mieć strukturę jak rozdział opisany powyżej. Jak wspomniano, liczba rozdziałów nie powinna przekraczać 7 łącznie z wnioskami końcowymi. Jeżeli dany rozdział zawiera podrozdziały, numer i tytuł pierwszego podrozdziału (np. 3.1 jak powyżej) występuje bezpośrednio po tytule danego rozdziału.

wtorek, 11 września 2018

Pracę dyplomową kończy numerowany rozdział „Wnioski końcowe”

Pracę dyplomową kończy numerowany rozdział „Wnioski końcowe”, za którym występuje „Literatura” lub „Bibliografia” (może być bez numeru). W razie potrzeby po spisie literatury można zamieścić załącznik (lub załączniki), zawierający tekst i rysunki / tablice o charakterze pomocniczym (zob. dalej załączniki Z1 i Z2). Załącznik zwykle uzupełnia treść zawartą w rozdziałach pracy (może być to dowód matematyczny, wyprowadzenie wzoru, fragment programu komputerowego, schematy o charakterze pomocniczym, dodatkowe studium przypadku, zestawienie dokumentów normatywnych, uzupełniające zestawienie faktów na podstawie literatury itp.).

Wnioski końcowe w pracy dyplomowej są kluczowym elementem, który podsumowuje i interpretuje wyniki przeprowadzonych badań oraz ocenia ich znaczenie w kontekście postawionych celów i hipotez. Jest to część pracy, która ma na celu wyciągnięcie ogólnych wniosków, które mogą być istotne dla dalszych badań, praktyki zawodowej lub teorii naukowej. Odpowiednie napisanie wniosków końcowych jest istotne dla zapewnienia, że praca jest dobrze zakończona i jasno komunikuje swoje główne ustalenia oraz implikacje. W tym poradniku omówimy, jak skutecznie przygotować wnioski końcowe, aby były one pełne, zrozumiałe i adekwatne.

Pisanie wniosków końcowych zaczyna się od dokładnego zrozumienia wyników badań oraz ich powiązań z celami i pytaniami badawczymi, które zostały postawione na początku projektu. Wnioski powinny być oparte na analizie wyników przedstawionych w sekcji wyników, ale nie powinny powtarzać szczegółowych danych. Zamiast tego, należy skoncentrować się na interpretacji tych wyników i ich znaczeniu w kontekście ogólnej tezy pracy.

Pierwszym krokiem w przygotowaniu wniosków końcowych jest podsumowanie głównych ustaleń badań. Należy wyraźnie zaznaczyć, jakie są kluczowe rezultaty, które zostały osiągnięte, oraz jak odpowiadają one na pytania badawcze i cele pracy. Ważne jest, aby być precyzyjnym i zwięzłym, unikając nadmiernego powtarzania szczegółów z wcześniejszych sekcji pracy. Każdy wniosek powinien być jasno sformułowany i odnosić się bezpośrednio do wyników badań.

Kolejnym krokiem jest ocena znaczenia wyników w kontekście teorii i praktyki. Należy rozważyć, w jaki sposób uzyskane wyniki przyczyniają się do istniejącej wiedzy w danej dziedzinie oraz jakie mają implikacje dla praktyki zawodowej lub polityki. Warto odnosić się do literatury przedmiotu i wskazywać, czy wyniki są zgodne z dotychczasowymi badaniami, czy też wprowadzają nowe spojrzenie na omawiany temat. W tej części wniosków należy także omówić, w jaki sposób wyniki mogą wpłynąć na przyszłe badania w danej dziedzinie oraz jakie pytania pozostają otwarte.

Wnioski końcowe powinny również zawierać refleksję na temat ograniczeń przeprowadzonych badań. Należy omówić, jakie czynniki mogły wpłynąć na wyniki i jakie były ewentualne trudności lub ograniczenia w metodologii badawczej. Ważne jest, aby uczciwie ocenić wpływ tych ograniczeń na wyniki i wnioski, co pokazuje rzetelność i samokrytycyzm badacza.

Na koniec, w sekcji wniosków końcowych warto przedstawić rekomendacje wynikające z przeprowadzonych badań. Rekomendacje mogą dotyczyć praktycznych zastosowań wyników, dalszych badań, lub polityki w danej dziedzinie. Powinny być one oparte na wnioskach z badania i mieć na celu wskazanie, jak można wykorzystać zdobytą wiedzę w praktyce lub jakie kroki należy podjąć, aby pogłębić temat w przyszłych badaniach.

Pisząc wnioski końcowe, warto pamiętać o zachowaniu spójności z resztą pracy. Sekcja ta powinna być zgodna z celami i hipotezami postawionymi na początku, a także korespondować z wynikami przedstawionymi w części wyników. Należy również upewnić się, że wnioski są logiczne i wynikają z przeprowadzonej analizy. Każdy wniosek powinien być dobrze uzasadniony i oparty na danych przedstawionych w pracy, aby zapewnić, że są one wiarygodne i dobrze umocowane.

Warto także zadbać o to, aby język wniosków końcowych był jasny i zrozumiały. Należy unikać skomplikowanych sformułowań i technicznego żargonu, który może być trudny do zrozumienia dla osób spoza danej dziedziny. Wnioski powinny być napisane w sposób przystępny, aby były zrozumiałe zarówno dla ekspertów, jak i dla szerokiego grona czytelników.

Wnioski końcowe w pracy dyplomowej stanowią kluczowy element, który syntetyzuje i interpretuje wyniki badań oraz ocenia ich znaczenie. Aby skutecznie przygotować tę sekcję, należy precyzyjnie podsumować główne ustalenia, ocenić ich znaczenie w kontekście teorii i praktyki, uczciwie przedstawić ograniczenia badań oraz sformułować rekomendacje. Jasny, zrozumiały i dobrze uzasadniony tekst wniosków końcowych wzbogaca pracę dyplomową i stanowi jej ważne zakończenie.

Wnioski końcowe

Pracę dyplomową kończy się wnioskami końcowymi (zwykle 1 do 2 stron). Zawierać one powinny zwięzły opis ważniejszych dokonań i uzyskanych wyników. Ponadto, Autor powinien ustosunkować się we wnioskach, czy osiągnął sfromułowany na początku cel pracy i czy udało się potwierdzić (lub nie potwierdzić) sformułowaną wcześniej tezę. Ponadto, celowe jest podkreślenie znaczenia przedstawionego zagadnienia lub proponowanego rozwiązania dla szeroko rozumianej praktyki lub edukacji. Wskazane jest zaproponowanie przez Autora pracy dyplomowej kierunku takich prac i wymienienie ważniejszych zagadnień do rozwiązania w przyszłości.

wtorek, 14 sierpnia 2018

Zawartość pracy dyplomowej

Zawartość pracy dyplomowej stanowi fundament, na którym opiera się cała analiza i badania przeprowadzone przez autora. Odpowiednia struktura i klarowność każdej sekcji są kluczowe dla skutecznego przedstawienia wyników i uzasadnienia. Poniżej znajdziesz szczegółowy przewodnik dotyczący zawartości pracy dyplomowej, który pomoże Ci zrozumieć, jakie elementy powinny się w niej znaleźć i jak należy je opracować.

Praca dyplomowa zaczyna się od strony tytułowej. Na stronie tej powinny znaleźć się kluczowe informacje o pracy, takie jak jej tytuł, imię i nazwisko autora, nazwisko promotora, nazwa uczelni, wydziału oraz data złożenia. Strona tytułowa ma na celu dostarczenie podstawowych danych, które pozwolą na identyfikację dokumentu i jego autora. Powinna być estetyczna i zgodna z wymaganiami formalnymi uczelni.

Bezpośrednio po stronie tytułowej znajduje się oświadczenie autora, w którym potwierdza on, że praca jest jego własnym dziełem i że została wykonana samodzielnie. W oświadczeniu może znaleźć się również informacja dotycząca ewentualnych użytych materiałów źródłowych oraz deklaracja o przestrzeganiu zasad etyki badawczej. Oświadczenie to jest istotnym elementem, który potwierdza autentyczność i rzetelność pracy.

Następnie w pracy dyplomowej umieszcza się abstrakt, czyli krótkie streszczenie zawierające cel, metodologię, wyniki oraz główne wnioski z pracy. Abstrakt powinien być zwięzły i napisany w sposób zrozumiały, aby czytelnik mógł szybko zorientować się w głównych punktach pracy. W zależności od wymagań uczelni, może być konieczne dostarczenie abstraktu w języku angielskim, obok wersji w języku polskim.

Po abstrakcie znajduje się spis treści, który prezentuje strukturę pracy oraz numery stron, na których znajdują się poszczególne sekcje i podrozdziały. Spis treści ułatwia nawigację po pracy i pozwala czytelnikowi szybko znaleźć interesujące go fragmenty. Powinien być dokładny i regularnie aktualizowany, aby odzwierciedlał rzeczywisty układ dokumentu.

Wstęp pracy dyplomowej stanowi wprowadzenie do tematu. W tej części należy przedstawić kontekst badania, uzasadnić wybór tematu, określić cele i pytania badawcze oraz zaznaczyć znaczenie przeprowadzonego badania. Wstęp powinien także zawierać krótki przegląd literatury oraz wskazać, jak praca wpisuje się w istniejące badania i jakie luki w wiedzy ma na celu wypełnić.

Po wstępie następuje część teoretyczna, która stanowi podstawę dla przeprowadzonego badania. W tej sekcji należy omówić najważniejsze teorie, modele i definicje związane z tematem pracy. Celem tej części jest dostarczenie czytelnikowi niezbędnego kontekstu teoretycznego, na którym opiera się badanie. Należy również wskazać luki w literaturze, które badanie ma na celu wypełnić oraz odniesienia do kluczowych prac w danej dziedzinie.

Następnie w pracy dyplomowej znajduje się metodologia, czyli opis metod i technik badawczych zastosowanych w pracy. W tej części należy szczegółowo przedstawić, jakie metody zostały wykorzystane do zbierania i analizy danych, dlaczego były one odpowiednie do realizacji celów badawczych oraz jakie były główne kroki w przeprowadzeniu badań. Opis metodologii powinien również obejmować informacje na temat narzędzi badawczych, procedur oraz kryteriów doboru próby, a także ewentualnych ograniczeń badania.

Kolejną sekcją jest przedstawienie wyników badań. Tutaj należy zaprezentować uzyskane dane w sposób jasny i uporządkowany. Wyniki mogą być przedstawione w formie tabel, wykresów, diagramów oraz opisów tekstowych. Ważne jest, aby prezentować wyniki w sposób obiektywny i czytelny, bez interpretacji. Tylko surowe dane oraz kluczowe ustalenia powinny być przedstawione w tej części.

Po sekcji wyników następuje dyskusja, w której omawia się znaczenie uzyskanych rezultatów. Należy przeanalizować wyniki w kontekście postawionych celów i hipotez, porównać je z istniejącą literaturą oraz wskazać ich implikacje dla teorii i praktyki. W tej części można również omówić ewentualne ograniczenia badania, błędy oraz wnioski dotyczące przyszłych badań.

Na końcu pracy dyplomowej znajduje się sekcja wniosków końcowych, w której podsumowuje się główne ustalenia badania i przedstawia kluczowe wnioski. Wnioski końcowe powinny jasno określać, jakie są najważniejsze rezultaty badania, jakie mają one znaczenie oraz jakie rekomendacje można z nich wyciągnąć dla praktyki lub przyszłych badań.

Bibliografia to kolejny istotny element pracy dyplomowej, w której należy wymienić wszystkie źródła, które były użyte podczas pisania pracy. Bibliografia powinna być uporządkowana według określonych zasad, takich jak alfabetyczne uporządkowanie według nazwisk autorów lub tytułów, oraz zawierać pełne dane bibliograficzne, takie jak autor, tytuł, miejsce i rok wydania oraz numery stron.

Na końcu pracy znajdują się załączniki, które mogą zawierać dodatkowe materiały, takie jak surowe dane, kwestionariusze, formularze, pełne wersje narzędzi badawczych, czy inne dokumenty wspierające przeprowadzone badania. Załączniki powinny być dobrze zorganizowane i opisane, aby czytelnik mógł łatwo znaleźć potrzebne informacje.

Zawartość pracy dyplomowej obejmuje stronę tytułową, oświadczenie autora, abstrakt, spis treści, wstęp, część teoretyczną, metodologię, wyniki badań, dyskusję, wnioski końcowe, bibliografię oraz załączniki. Każda z tych sekcji odgrywa kluczową rolę w przedstawieniu i analizie przeprowadzonego badania oraz w zapewnieniu jasności i spójności całego dokumentu.

W podrozdziale 1.3. opisuje się krótko zawartość poszczególnych rozdziałów pracy po kilka zdań na rozdział, zaczynając od rozdz. 2. Opis kolejnych rozdziałów powinien charakteryzować ważniejsze treści, spostrzeżenia oraz uzyskane wyniki i wnioski dotyczące danego rozdziału.

Zaleca się, aby kolejne rozdziały począwszy od rozdz. 2 zawierały na ich zakończenie podrozdział „Podsumowanie”, w którym podsumowuje się syntetycznie dany rozdział w nawiązaniu do celu i tezy pracy. Ma to na celu wykazanie, że utrzymuje się logikę i przejrzystość wywodu w kolejnych rozdziałach pracy.

2. Tytuł rozdziału drugiego

2.1. Tytuł podrozdziału

Rozdział drugi i ewentualnie trzeci mają zwykle charakter przeglądowy z powoływaniem się na odpowiednie pozycje literatury. Ma to na celu zapoznanie czytelnika z wykonanymi już pracami przez innych autorów oraz dostępnymi metodami, modelami, narzędziami komputerowymi, wynikami w formie tablic lub wykresów, technologiami, itd., które są ważne w przyjętym w pracy dyplomowej procesie wywodu, na przykład w celu późniejszego wykazania, że rozwiązanie zaproponowane w pracy (opisane w późniejszych rozdz. autorskich) ma określone zalety, na przykład uzyskano lepszą jakość sterowania lub dokładniejsze wyniki obliczeń/symulacji.

Należy przyjąć odpowiednie proporcje części przeglądowej i części autorskiej pracy dyplomowej. Ta druga część powinna przeważać objętościowo. Część autorska pracy powinna wynosić co najmniej 50% objętości całej pracy.

poniedziałek, 30 lipca 2018

Wskazówki szczegółowe dotyczące budowy pracy dyplomowej


1. Karta tytułowa pracy powinna zawierać następujące informacje:
– nazwę uczelni, wydziału, w której pisana jest praca,
– imię i nazwisko autora pracy, nr albumu,
– tytuł pracy,
– oznaczenie osoby, pod kierunkiem której praca została napisana,
– oznaczenie siedziby uczelni i roku napisania pracy.
2. Praca powinna obejmować następujące części w odpowiedniej kolejności:
– spis treści,
– wstęp,
– rozdziały i podrozdziały, z których każdy posiada tytuł,
– zakończenie,
– spis wykorzystanej literatury,
– spis tabel (jeśli występują w pracy),
– spis ilustracji (jeśli występują w pracy), np. spis wykresów, spis schematów,
– aneks/załącznik (jeśli występują w pracy) wraz ze spisem ich zawartości,
– w pracach anglojęzycznych powinno być zawarte streszczenie w języku polskim.
Spis treści
– powinien zawierać wszystkie wydzielone składniki pracy,
– powinien znajdować się po karcie tytułowej.
Przykładowy spis treści:
Wstęp........................................................................ 5
Rozdział 1. Tytuł...................................................... 10
1.1. Tytuł........................................................... 12
1.2. Tytuł........................................................... 15
1.2.1. Tytuł....................................... ......... 19
1.2.2. Tytuł................................................. 23
Rozdział 2. Tytuł...................................................... 25
Zakończenie ............................................................ 48
Spis wykorzystanych źródeł.................................... 53
Spis tabel.................................................................. 56 11
Spis wykresów......................................................... 57
Spis schematów........................................................ 57
Załączniki ................................................................ 58
Wstęp powinien zawierać:
– powody podjęcia tematu przez autora,
– określenie przedmiotu badania oraz znaczenia podejmowanego tematu (także dla
praktyki),
– przedstawienie i wyjaśnienie celu pracy, w tym jej celu aplikacyjnego (jeśli jest
możliwy do wskazania),
– zakres przestrzenny i czasowy prezentowanych problemów,
– opis metod badawczych stosowanych w pracy,
– określenie charakteru i rodzaju wykorzystanych źródeł,
– opis zamierzonego wywodu uwzględniający strukturę pracy.
Rozdziały pracy
– powinny zawierać zwartą tematycznie całość, mogą (ale nie muszą) podrozdziały.
Zakończenie powinno:
– stanowić podsumowanie zapowiedzianego we wstępie, a przedstawionego w pracy
problemu badawczego, być twórczą, syntetyzującą prezentacją wyników badań, nie
ich powtórzeniem,
– zawierać próbę oceny uzyskania takich, a nie innych rezultatów (np. z powodu
dostępu do źródeł, możliwości przeprowadzenia określonych badań),
– zawierać informacje o poruszanych, ale nierozwiązanych lub nie do końca rozstrzygniętych w pracy problemach badawczych.
Spis wykorzystanych źródeł powinien:
– składać się z książek i artykułów, aktów prawnych, innych źródeł, np. elektronicznych, kserokopii, korespondencji, zapisów archiwalnych, dokumentów, materiałów wewnętrznych organizacji, protokołów (jeśli je przytoczono w pracy);
– zostać sporządzony w porządku alfabetycznym, z uwzględnieniem następującego porządku wpisu: nazwisko i pierwszą litera imienia autora (lub pełne jego brzmienie), pełny i zgodny z oryginałem tytuł książki, kolejność wydania (jeśli inne niż pierwsze), nazwa wydawnictwa, miejsce rok wydania. 12

wtorek, 19 czerwca 2018

Wypunktowania w pracy dyplomowej

Sposób wypunktowania musi być w całej pracy jednolity, zaleca się wyrównanie pozycji numeru do lewej, 0 pt, odstęp tabulatora w tekście po numerze i wcięcie tekstu 25 pt. Do oddzielania kolejnych wypunktowań stosuje się tylko przecinki. Poszczególne punkty wyliczenia muszą być tak sformułowane stylistycznie aby każdy z nich mógł być czytany jako dalszy ciąg zdania zapowiadającego wyliczenie.

Rysunek 1. Akapit - punktatory.



Źródło: opracowanie własne

Na powyżej przestawionym rysunku można zauważyć wie­le rodzajów punktatorów. Im prostsze punktatory zastosujemy w swojej pracy licencjackiej lub magisterskiej, tym lepiej.

Punktatory stosujemy wówczas gdy chcemy wyszczególnić jakieś elementy bez konieczności ich wyliczenia (do tego posłuży nam funkcja numerowania). Wybór interesujące­go nas punktatora to jednak początek poprawnie wykonane­go zadania. Wypunktowany tekst należy bowiem sforma­tować i zadbać, aby punktatory w całej pracy wyglądały tak samo — miały ten sam znak oraz identyczne wcięcia. Jak je ustawić?

Wypunktowania w pracy dyplomowej są istotnym narzędziem organizacyjnym, które pomagają w przedstawianiu informacji w sposób klarowny i zorganizowany. Są one szczególnie przydatne w przypadku, gdy trzeba zaprezentować złożone dane, listy lub zestawienia, które w przeciwnym razie mogłyby być trudne do przyswojenia w formie tekstu paragrafowego. Wypunktowania umożliwiają czytelnikowi szybkie zrozumienie kluczowych informacji i ułatwiają orientację w dokumentach, zwłaszcza w pracach dyplomowych, które często zawierają dużą ilość szczegółowych danych. Aby efektywnie wykorzystać wypunktowania w pracy dyplomowej, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych zasad i najlepszych praktyk.

Na początku, warto zrozumieć, kiedy i dlaczego warto stosować wypunktowania. Powinny one być używane, gdy chcesz wyodrębnić i wyróżnić konkretne elementy informacji, które są istotne, ale które niekoniecznie pasują do struktury tekstu paragrafowego. Na przykład, wypunktowania mogą być użyteczne do przedstawienia listy kluczowych założeń, kroków w procesie, cech charakterystycznych, czy też wyników analizy. Stosowanie wypunktowań pomaga w przedstawieniu tych elementów w sposób czytelny i przejrzysty, co zwiększa przyswajalność informacji przez czytelnika.

Przy tworzeniu wypunktowań ważne jest, aby były one stosowane konsekwentnie i zgodnie z zasadami formatowania, które obowiązują w danej uczelni lub wydziale. Wypunktowania powinny być stosowane tylko w odpowiednich miejscach, tam gdzie naprawdę dodają wartości do tekstu. Unikaj używania wypunktowań w każdej sekcji pracy, jeśli nie ma takiej potrzeby. Zbyt częste użycie wypunktowań może sprawić, że tekst stanie się chaotyczny i trudny do śledzenia.

Podczas tworzenia wypunktowań należy pamiętać o ich odpowiednim formatowaniu. Zazwyczaj wypunktowania są przedstawiane w formie listy, gdzie każdy element listy jest poprzedzony punktem, kropką lub innym symbolem. Powinny być one uporządkowane w sposób logiczny, zaczynając od najważniejszych informacji. W przypadku list uporządkowanych numerycznych, warto pamiętać, aby numeracja była zgodna z kolejnością, w jakiej elementy powinny być przedstawione. Natomiast w przypadku list punktowanych, symbole powinny być jednolite i stosowane konsekwentnie przez cały dokument.

Każde wypunktowanie powinno być zwięzłe i precyzyjne. Zbyt długie lub złożone wypunktowania mogą utrudnić czytanie i zrozumienie tekstu. Każdy punkt powinien być jasny i odnosić się do konkretnej informacji lub elementu, który chcesz wyróżnić. Warto także zadbać o to, aby poszczególne punkty były spójne pod względem gramatycznym i stylistycznym. Jeśli jeden punkt jest zdaniem, wszystkie punkty w danej liście powinny być zdaniami lub frazami, aby zachować jednolitość.

W przypadku stosowania wypunktowań w różnych częściach pracy, takich jak wstęp, metodyka, wyniki czy podsumowanie, ważne jest, aby były one zgodne z ogólną strukturą dokumentu i wspierały jej organizację. Wypunktowania w każdej z tych sekcji powinny być dostosowane do specyfiki informacji, które są prezentowane. Na przykład, w sekcji wyników wypunktowania mogą być użyte do przedstawienia kluczowych rezultatów analizy, podczas gdy w sekcji metodyki mogą być stosowane do opisania kroków procedury badawczej.

Oprócz tego, warto pamiętać o estetyce dokumentu. Wypunktowania powinny być dobrze zintegrowane z resztą tekstu i nie powinny powodować zaburzeń w jego płynności. Upewnij się, że tekst wokół wypunktowań jest dobrze sformatowany i czytelny. Sprawdź, czy wypunktowania nie wpływają negatywnie na wygląd strony i czy są zgodne z wymaganiami dotyczącymi formatowania pracy dyplomowej.

Podczas edytowania pracy dyplomowej, warto również przeprowadzić dokładną korektę sekcji zawierających wypunktowania. Upewnij się, że każdy punkt jest poprawnie sformatowany, numeracja lub symbole są jednolite, a tekst wokół wypunktowań jest spójny i czytelny. Jeśli zauważysz jakiekolwiek nieprawidłowości, popraw je, aby zapewnić, że wypunktowania są zgodne z całością pracy i przyczyniają się do jej klarowności.

Na koniec, pamiętaj, że wypunktowania są narzędziem wspierającym prezentację informacji, a nie celem samym w sobie. Powinny one być używane w sposób, który wzbogaca treść pracy dyplomowej i ułatwia jej zrozumienie. Właściwe stosowanie wypunktowań pomoże w stworzeniu profesjonalnego, dobrze zorganizowanego dokumentu, który będzie zarówno informacyjny, jak i łatwy do przyswojenia.

środa, 13 czerwca 2018

Tłumaczenie streszczenia, tytułu pracy, słów kluczowych na język angielski

Jedynym wymogiem dla tłumaczeń jest zgodność brzmienia z wersją polską, oczywiście po­prawnych językowo. Najlepiej tłumaczenia przygotować na samym końcu, kiedy już cała praca jest gotowa.

Tłumaczenie streszczenia, tytułu pracy dyplomowej oraz słów kluczowych na język angielski jest istotnym aspektem, który wymaga staranności i precyzji. Odpowiednie przetłumaczenie tych elementów nie tylko zwiększa widoczność pracy w międzynarodowym kontekście, ale także zapewnia, że jej treść będzie zrozumiana przez szerszą publiczność. Poniżej przedstawiam szczegółowy przewodnik, jak skutecznie przeprowadzić tłumaczenie tych kluczowych części pracy dyplomowej.

Rozpocznijmy od tłumaczenia tytułu pracy dyplomowej. Tytuł jest pierwszym elementem, który przyciąga uwagę i daje wyobrażenie o tematyce pracy. Powinien być precyzyjny, zrozumiały i odzwierciedlać główną ideę badania. W tłumaczeniu na język angielski kluczowe jest zachowanie zarówno dokładności, jak i jasności. Używaj słów, które są powszechnie rozumiane i które oddają specyfikę tematu w sposób zrozumiały dla anglojęzycznych odbiorców. Staraj się unikać dosłownego tłumaczenia, które może prowadzić do utraty sensu lub precyzji. Zamiast tego, skup się na uchwyceniu istoty tytułu i dostosowaniu go do konwencji języka angielskiego. Czasami pomocne może być skonsultowanie się z osobą biegłą w języku angielskim, aby upewnić się, że tytuł jest zarówno poprawny gramatycznie, jak i stylistycznie odpowiedni.

Następnie przejdźmy do tłumaczenia streszczenia pracy dyplomowej. Streszczenie, zwane również abstraktem, jest kluczowym elementem pracy, który w zwięzły sposób podsumowuje cel, metodologię, wyniki oraz wnioski badania. Jego tłumaczenie powinno wiernie oddawać treść oryginału, jednocześnie dostosowując go do struktury i konwencji językowych stosowanych w języku angielskim. Upewnij się, że streszczenie jest jasne i zrozumiałe, unikając zbyt skomplikowanego języka czy terminologii, która może być trudna do zrozumienia dla osób nieznających specyfiki Twojej dziedziny. Zwróć uwagę na poprawne użycie terminologii naukowej i technicznej, aby zapewnić, że tłumaczenie odzwierciedla precyzyjne znaczenie oryginału.

W trakcie tłumaczenia streszczenia warto również zadbać o jego długość. W języku angielskim często istnieją konkretne normy dotyczące długości abstraktów, które mogą różnić się od norm w Twoim języku ojczystym. Sprawdź wymogi dotyczące długości streszczenia w publikacjach naukowych lub w standardach Twojej uczelni, aby upewnić się, że tłumaczenie spełnia te wymagania.

Tłumaczenie słów kluczowych to kolejny ważny krok. Słowa kluczowe są istotne, ponieważ pomagają w wyszukiwaniu i kategoryzowaniu pracy w bazach danych i katalogach. Wybór odpowiednich słów kluczowych w języku angielskim powinien być oparty na precyzyjnych terminach, które najlepiej oddają istotę badania. Zastanów się, jakie terminy są używane w międzynarodowej literaturze przedmiotu i jakie słowa kluczowe najlepiej opisują Twój temat. Używaj terminów, które są powszechnie rozumiane i stosowane w kontekście Twojej dziedziny. Staraj się unikać lokalnych lub specyficznych dla danego języka zwrotów, które mogą być trudne do zrozumienia dla międzynarodowego odbiorcy.

Warto także pamiętać o spójności terminologii między tytułem, streszczeniem a słowami kluczowymi. Używaj tych samych terminów i zwrotów w tych trzech częściach pracy, aby zapewnić jednolitość i klarowność przekazu. Zmniejszy to ryzyko nieporozumień i ułatwi czytelnikom znalezienie powiązanych informacji.

Kiedy tłumaczysz te elementy, warto również wziąć pod uwagę kontekst kulturowy i językowy. Różnice kulturowe mogą wpłynąć na sposób, w jaki pewne terminy i pojęcia są rozumiane. Staraj się być świadomy tych różnic i dostosować tłumaczenie, aby było odpowiednie i zrozumiałe w kontekście anglojęzycznym. Jeżeli napotkasz trudności w tłumaczeniu, rozważ skorzystanie z konsultacji z ekspertem językowym lub specjalistą z dziedziny, której dotyczy Twoja praca.

Po przetłumaczeniu tytułu, streszczenia i słów kluczowych warto przeprowadzić dokładną korektę. Sprawdź, czy tłumaczenie jest poprawne gramatycznie, stylistycznie i terminologicznie. Upewnij się, że tekst jest jasny, zrozumiały i wierny oryginałowi. Pomocne może być także poproszenie osoby biegłej w języku angielskim o przeczytanie tłumaczenia i ocenienie jego jakości.

Tłumaczenie tytułu, streszczenia oraz słów kluczowych na język angielski wymaga precyzji, znajomości terminologii oraz dostosowania tekstu do norm i konwencji językowych. Dokładne i staranne tłumaczenie tych elementów jest kluczowe dla zapewnienia, że Twoja praca dyplomowa będzie dobrze zrozumiana przez międzynarodową społeczność akademicką. Odpowiednie przetłumaczenie tych części pracy zwiększa jej widoczność i dostępność, co może mieć istotne znaczenie dla Twojej kariery naukowej i profesjonalnej.

poniedziałek, 28 maja 2018

Struktura pracy dyplomowej

Struktura pracy dyplomowej to kluczowy element, który wpływa na klarowność, spójność i profesjonalizm całego dokumentu. Dobrze zaplanowana struktura pozwala na logiczne przedstawienie problematyki, metodologii, wyników i wniosków, co ułatwia czytelnikowi zrozumienie i ocenę pracy. W niniejszym poradniku omówimy, jak powinna wyglądać typowa struktura pracy dyplomowej oraz jakie elementy powinna zawierać każda sekcja, aby praca była kompleksowa i zgodna z wymaganiami akademickimi.

Praca dyplomowa zaczyna się od strony tytułowej, która zawiera podstawowe informacje o pracy. Na stronie tytułowej umieszcza się zazwyczaj tytuł pracy, imię i nazwisko autora, nazwisko promotora, nazwę uczelni, nazwę wydziału oraz datę złożenia pracy. Powinna ona być zaprezentowana w sposób estetyczny i zgodny z wymaganiami dotyczącymi formatowania określonymi przez uczelnię.

Po stronie tytułowej następuje strona z oświadczeniem autora pracy. W tym miejscu autor potwierdza, że praca jest jego własnym dziełem, wykonanym samodzielnie i zgodnie z zasadami etyki badawczej. W niektórych przypadkach może być również wymagane dołączenie oświadczenia o używaniu danych i materiałów źródłowych, jeśli jest to zgodne z wymogami uczelni.

Następnie znajduje się streszczenie lub abstrakt pracy. Abstrakt to krótka, zwięzła prezentacja głównych celów, metodologii, wyników i wniosków zawartych w pracy. Powinien on być napisany w sposób jasny i zrozumiały, tak aby czytelnik mógł szybko zorientować się w tematyce i głównych ustaleniach pracy. Abstrakt zazwyczaj ma długość od 150 do 300 słów i powinien być napisany zarówno w języku polskim, jak i angielskim, jeśli wymaga tego uczelnia.

Po abstrakcie umieszcza się spis treści, który przedstawia strukturę pracy oraz numery stron, na których znajdują się poszczególne sekcje i podrozdziały. Spis treści powinien być aktualizowany po każdej zmianie w strukturze pracy, aby odzwierciedlał rzeczywisty układ dokumentu.

Kolejnym elementem pracy dyplomowej jest wstęp, który stanowi wprowadzenie do tematu pracy. W tej części należy przedstawić kontekst badania, uzasadnić wybór tematu, określić cele pracy, hipotezy badawcze oraz znaczenie przeprowadzonego badania. Wstęp powinien jasno określić, dlaczego temat jest istotny i jakie pytania badawcze będą rozwiązywane w dalszej części pracy. Powinien również zawierać krótki przegląd literatury oraz wskazanie, w jaki sposób praca wpisuje się w istniejące badania.

Po wstępie następuje część teoretyczna, która ma na celu przedstawienie teoretycznego tła badania. W tej sekcji należy omówić najważniejsze teorie, modele i definicje związane z tematem pracy. Celem tej części jest zaprezentowanie czytelnikowi podstaw teoretycznych, na których opiera się badanie, oraz wskazanie, w jaki sposób teorie te są związane z problematyką pracy. Należy również wskazać luki w literaturze, które praca ma na celu wypełnić.

Kolejnym istotnym elementem jest metodologia pracy. W tej części opisuje się zastosowane metody badawcze, techniki zbierania danych oraz procedury analizy. Należy szczegółowo przedstawić, jakie metody zostały wybrane, dlaczego były one odpowiednie do realizacji celów badawczych oraz jakie były główne kroki w przeprowadzeniu badań. Powinno się również opisać, jakie narzędzia zostały użyte, jakie były kryteria doboru próby oraz jakie były ewentualne ograniczenia metodologiczne badania.

Następnie znajdują się wyniki badań, gdzie przedstawia się rezultaty przeprowadzonego badania. Wyniki powinny być prezentowane w sposób jasny i zrozumiały, często z wykorzystaniem tabel, wykresów i diagramów, które pomagają w wizualizacji danych. W tej części pracy nie powinno się interpretować wyników, lecz jedynie przedstawić je w sposób obiektywny.

Po wynikach następuje część interpretacyjna, czyli dyskusja, w której omawia się znaczenie uzyskanych rezultatów w kontekście postawionych celów i hipotez badawczych. Należy porównać wyniki z istniejącą literaturą, wskazać, w jaki sposób badania przyczyniają się do rozwoju wiedzy w danej dziedzinie oraz jakie mają praktyczne implikacje. W tej części warto również przedstawić wnioski dotyczące ewentualnych błędów, ograniczeń badania oraz sugestie dotyczące przyszłych badań.

Na końcu pracy dyplomowej znajdują się wnioski końcowe, które syntetyzują główne ustalenia badania i prezentują najważniejsze wnioski, jakie można wyciągnąć z przeprowadzonych badań. W tej części należy jasno określić, jakie są kluczowe wyniki badania, ich znaczenie oraz rekomendacje dla praktyki lub dalszych badań.

Po wnioskach końcowych pracy dyplomowej należy zamieścić bibliografię, czyli wykaz źródeł, które były wykorzystane podczas pisania pracy. Bibliografia powinna być uporządkowana alfabetycznie według nazwisk autorów lub tytułów, zgodnie z wytycznymi dotyczącymi formatowania, które obowiązują na uczelni. Powinna zawierać pełne informacje o każdej pozycji, takie jak autor, tytuł, miejsce i rok wydania, a także numery stron, jeśli jest to odpowiednie.

Na końcu pracy znajdują się załączniki, które mogą zawierać dodatkowe materiały, takie jak surowe dane, kwestionariusze, wywiady, formularze, czy pełne wersje narzędzi badawczych użytych w pracy. Załączniki powinny być uporządkowane i jasno opisane, aby czytelnik mógł łatwo odnaleźć i zrozumieć ich zawartość.

Struktura pracy dyplomowej jest kluczowa dla zapewnienia jej spójności i czytelności. Obejmuje ona stronę tytułową, oświadczenie autora, abstrakt, spis treści, wstęp, część teoretyczną, metodologię, wyniki badań, dyskusję, wnioski końcowe, bibliografię oraz załączniki. Każda z tych sekcji odgrywa istotną rolę w przedstawieniu i analizie przeprowadzonego badania, a ich odpowiednie przygotowanie i organizacja mają kluczowe znaczenie dla jakości i profesjonalizmu całej pracy dyplomowej.
 
Przedstawiony układ pracy dotyczy prac o charakterze badawczym, w przypadku prac teoretycznych, projektowych, programów komputerowych układ pracy może odbiegać od zalecanego ale wszystkie elementy pracy powinny mieć swoje logiczne uzasadnienie i umieszczone według logicznego klucza.

Praca dyplomowa ma przede wszystkim wprowadzić w temat, przedstawić cel, sposób jego osiągnięcia (metody pracy badawczej), uzyskane wyniki oraz przeprowadzić dyskusję nad uzyskanymi wynikami.

Pracę kończą wnioski wysnute z uzyskanych wyników i dyskusji nad nimi. Praca powinna być napisana jasnym, komunikatywnym językiem i krótko.